نفسم در نمیاد وقتی که تو صد تا پل فاصله داری با صدام

وقتی تو نباشی واژه کم میاد بی تو بوی شب میدن ترانه هام

شعر من بدون تو خط میخوره عقربه از رو ترانه می گذره

ساعتم به وقت شهر مرده هاست حالا هی خاطره پشت خاطره

برروی سنگ قبرم بنویسید

بودنم را هیچ کس باور نداشت   هیچکس کاری به کار من نداشت

بنویسید بعد مرگم روی سنگ   با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ

او که خوابیده است در این گورسرد   بودنش را هیچ کس باور نکرد

وصل عشق ("پــرویــز ســتـوده")

در وصل هم زهجر تو اى گل در آتشم

عاشق نمى شوى که ببینى چه مى کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمى رود

بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

پروانه را شکایتى از جور شمع نیست

عمرى است در هواى تو مى سوزم و خوشم

خلقم به روى زرد بخندند و باک نیست

شاهد شو اى شرار محبت که بى غشم